Parallel met het Europese sectoronderzoek nam ook de London School of Economics de werking van zes elektriciteitsmarkten, waaronder de Belgische, onder de loep. Daaruit bleek dat de Belgische markt, samen met de Franse, een van de meest geconcentreerde van Europa is.
Het Londense onderzoek bevat ook sterke aanwijzingen dat Electrabel zich bezondigde aan de politiek van withholding: het achterhouden van capaciteit om de prijs op te drijven. Zo schakelde Electrabel in 2003 en 2004, tegen elke economische logica in, vaker zijn gascentrales dan zijn kolencentrales in. Kolencentrales zijn, door de bijhorende groenestroomcertificaten voor biomassa, nochtans goedkoper dan gascentrales. Door die eerste bewust niet te gebruiken stuwde Electrabel doelbewust de marktprijs de hoogte in. De studie vermoedt ook dat er tussen de grote spelers marktafspraken werden gemaakt: een niet bij naam genoemde producent heeft zijn productiecapaciteiten “consistent onderbenut”, wat volgens de onderzoekers bizar is “in een markt waarop hij probeert te concurreren met een veel grotere rivaal”.
Eurostat draagt nog meer gegevens aan die wijzen op een zeer ‘onvrije’ energiemarkt, met name in België. Van zowat alle Europeanen betaalden de Belgen halfweg 2007 het meest voor hun elektriciteit, transport- en distributiekosten of belastingen niet meegerekend. En dat ondanks de afgeschreven kerncentrales.
Het plaatje ziet er nog spectaculairder uit als we de Belgische prijsstijgingen
van de afgelopen jaren naast de gemiddelde Europese prijsevolutie leggen. In 2005 en 2006 bleef de prijs voor elektriciteit voor gezinnen in België onder de evolutie in Europa, maar in 2007 ging die prijs door het dak. Door ingrepen van de verschillende regeringen bedroeg de gemiddelde stijging nog geen 2 %, in België was dat tien keer meer.
Is het toeval dat de prijsstijging binnen de perken bleef in de jaren dat de federale regering de sector, vooral Electrabel, sterke beperkingen oplegde? En dat die prijsstijging spectaculair piekte na de verkiezingen van 2007?
uit: Vlugschrift over welvaart en geluk - Johan vande Lanotte
Geen opmerkingen:
Een reactie posten