In een interview in "de ochtend" op radio 1 zei Luc Van Den Bossche dat de socialistische partij "vergat te onderkennen dat een stuk Vlaamse strijd ook sociale strijd was." Verschillende mensen hebben dit opgepikt omdat ze dachten daar hun voordeel mee te doen. Vanuit Vlaams-Nationalistische zijde kwam nogal snel de reactie dat sp.a eindelijk door had dat hun strijd een sociale strijd is.
Wel, daar moet ik toch even op reageren.
Luc zei in dat interview letterlijk "...dat een stuk Vlaamse strijd een sociale strijd was".
Uiteraard is het gemakkelijk om hier in te gaan knippen en woorden te gaan wijzigen om je punt te maken, probleem is dat je dan aan het liegen bent. Laten we ons vooral baseren op wat hij letterlijk gezegd heeft, een kleine close-reading-analyse.
a) eerste belangrijke onderdeel: “een stuk”.
Als in: niet volledig, een deel. Dus zeggen dat “de Vlaamse strijd een sociale strijd was” kan best je eigen mening zijn, het is niet wat Luc Van Den Bossche gezegd heeft. Het kan ook goed zijn dat je met die uitspraak jouw standpunt kracht kan bijzetten, dat neemt niet weg dat je verkeerd aan het citeren bent en dus liegt.
b) tweede belangrijk onderdeel: “was”
Als in: verleden tijd. Nu in Luc zijn boot proberen te schuiven dat hij gezegd heeft dat de Vlaamse onafhankelijkheidsbeweging een sociale beweging is, is uiteraard een brug te ver. Ik geef hem trouwens gelijk, een stuk Vlaamse strijd was inderdaad sociale strijd, tegen ongelijkheid. Maar vooraleer was was was, was was is. We hebben het hier over het interbellum. We kennen allemaal de verhalen van de Vlaamse soldaten die hun dood ingestuurd werden omdat ze de orders van hun Franstalige oversten niet verstonden. Dat zijn schrijnende zaken. We hebben het over Vlaamse universiteiten die Franstalig waren, dat soort dingen.
Nu, 2011, moeten we toch toegeven dat het er allemaal een pak rechtvaardiger aan toe gaat in België, of niet? Natuurlijk zijn er nog problemen, die gaan we niet ontkennen, maar is het echt nodig om van de ander een duivel te maken? (langs twee kanten trouwens). Het feit dat er al gesproken moet worden over kortingsbonnen die bij de Fnac uitgedeeld worden meer korting geven aan Vlamingen dan aan Walen, of het feit dat er minder flitspalen staan in Wallonië dan in Vlaanderen, moet toch al een belletje doen rinkelen dat de strijd zowat gestreden is.
Dit is iets heel anders dan de staatshervorming, he mensen. Er is een grote staatshervorming nodig die de deelstaten meer bevoegdheden geeft om, over de problemen die in hun regio fundamenteel verschillen, een aangepast beleid te kunnen voeren (bijvoorbeeld splitsing RVA).
En dat is nu wat mij irriteert aan N-VA, zij willen niet de bevoegdheden overhevelen waardoor Vlaanderen voor zijn specifieke problemen kan beslissen, zij willen een fundamenteel ander bestuur (links-rechts) en misbruiken daarvoor volledig het woord “democratie” alsof je dat kan opdelen in “er zijn twee democratieën”. Als het zo zit dan zijn er in Hoogstraten en Antwerpen ook twee verschillende democratieën.
Mijn voorstel: zorg dat je bevoegdheden krijgt waarmee je ook effectief iets kan doen voor specifieke, Vlaamse problemen. En laat problemen die in het hele land hetzelfde zijn (pensioenen, e.d.) op het federaal niveau zitten, dat lijkt mij efficiënter en kostenbesparender dan twee/drie ministers met bijbehorende kabinetten op te richten die hetzelfde probleem proberen oplossen.
En vooral: Lees wat er staat, hoor wat er gezegd wordt, en niet wat je zelf wil of kan gebruiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten